Turak białouchy – ciekawy przedstawiciel rodziny turakowatych
Turak białouchy, znany również jako turak białolicy (Menelikornis leucotis), to interesujący gatunek ptaka należący do rodziny turakowatych (Musophagidae). Jego naturalne siedlisko obejmuje obszary Afryki Wschodniej, w szczególności Wyżynę Abisyńską, gdzie występuje głównie w Etiopii, Erytrei oraz na wschodnich terenach Sudanu i Sudanu Południowego. Turak białouchy zyskał popularność także poza swoim naturalnym środowiskiem – jest chętnie hodowany w wolierach w Europie i Ameryce Północnej. Cechą wyróżniającą ten gatunek są unikalne barwniki obecne w jego piórach, takie jak zielona turakowerdyna i czerwona turacyna, które są rzadko spotykane u innych zwierząt.
Morfologia turaka białouchego
Turak białouchy to ptak średniej wielkości, osiągający długość ciała od 42 do 43 cm. Jego masa ciała waha się między 200 a 315 g. Upierzenie tego gatunku charakteryzuje się dominującymi kolorami zielonym i niebieskim. Zieleń występuje na głowie, szyi, piersi oraz grzbiecie, natomiast niebieskie odcienie dominują na pokrywach skrzydeł, brzuchu i ogonie. Czubek głowy jest ciemnoniebieski, a czasem nawet fioletowy. Ponadto, na głowie turaka białouchego znajdują się dwie charakterystyczne białe plamy: jedna przed okiem, a druga większa, biegnąca od ucha do szyi. Takie ubarwienie sprawia, że ptak ten zyskuje swoją polską nazwę.
Jego dziób oraz naga skóra wokół oczu mają intensywny pomarańczowy kolor. Lotki są krwistoczerwone i stają się widoczne przede wszystkim podczas lotu, co dodaje mu dodatkowego uroku.
Ekologia i zachowanie turaka białouchego
Biotop
Turak białouchy zamieszkuje górskie lasy, preferując obszary położone na wysokości od 900 m n.p.m., jednak najczęściej można go spotkać na wysokościach od 2200 do 3200 m n.p.m. Jego obecność w tak specyficznych warunkach świadczy o przystosowaniu do życia w trudnych ekosystemach górskich, gdzie może korzystać z bogactwa owoców i jagód dostępnych w afrykańskich drzewach szpilkowych oraz jałowcach.
Pożywienie
Dieta turaka białouchego składa się głównie z owoców i jagód, które stanowią podstawowy element jego pożywienia. W okresie lęgowym ptaki te wzbogacają swoją dietę o owady, które dostarczają im dodatkowych składników odżywczych niezbędnych do wychowania piskląt. Turaki są znane ze swojego umiejętnego żerowania na drzewach, gdzie potrafią swobodnie poruszać się między gałęziami w poszukiwaniu pożywienia.
Rozmnażanie
Turak białouchy buduje swoje gniazda z patyków wysoko na drzewach, co zapewnia młodym ptakom odpowiednią ochronę przed drapieżnikami. Samica składa zazwyczaj dwa jaja. Po okresie inkubacji trwającym od 22 do 23 dni wykluwają się pisklaki pokryte gęstym puchem. Młode są stosunkowo niedołężne w chwili wyklucia i wymagają opieki ze strony rodziców przez dłuższy czas przed uzyskaniem pełnej niezależności.
Podgatunki turaka białouchego</h2
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).