Narodowa Rada Syryjska: Początek i Geneza
Narodowa Rada Syryjska (NRS) została utworzona 23 sierpnia 2011 roku w Stambule jako odpowiedź na rosnące napięcia polityczne w Syrii oraz wzrastające antyrządowe protesty. Wydarzenia te miały miejsce w kontekście wojny domowej, która wybuchła po serii demonstracji przeciwko reżimowi Baszara al-Asada. Powstanie NRS miało na celu zjednoczenie sił opozycyjnych oraz stworzenie organu, który mógłby reprezentować syryjskich przeciwników obecnego rządu na arenie międzynarodowej.
Antyrządowe Protesty i Rozwój Opozycji
Protesty przeciwko reżimowi al-Asada rozpoczęły się 15 marca 2011 roku i z czasem przerodziły się w powstanie. W początkowej fazie syryjska opozycja była zróżnicowana i nieuporządkowana, co utrudniało organizację działań. Z początku protesty prowadzone były przez cywilów, jednak w miarę nasilania się represji ze strony rządu, demonstranci zaczęli się zbroić. Dezerterzy z armii narodowej również dołączyli do opozycji, co doprowadziło do powstania Wolnej Armii Syrii (WAS) pod dowództwem płk. Riada al-Asada, powołanej 29 lipca 2011 roku.
Powołanie Narodowej Rady Syryjskiej
W miarę zaostrzania się konfliktu wewnętrznego, wzrosła potrzeba zjednoczenia ugrupowań opozycyjnych. Wzorując się na Libijskiej Radzie Tymczasowej, która odegrała kluczową rolę w obaleniu Mu’ammara al-Kaddafiego, przedstawiciele syryjskiej opozycji spotkali się w Stambule. Po intensywnych negocjacjach utworzono Narodową Radę Syryjską, której przewodniczącym został Burhan Ghalyun. Narodowa Rada Syryjska zaczęła pełnić funkcję de facto reprezentanta syryjskiego ruchu opozycyjnego aż do listopada 2012 roku.
Uzyskanie Międzynarodowego Uznania
Wkrótce po swoim powołaniu, NRS zdobyła uznanie wielu krajów jako jedynego legalnego przedstawiciela Syrii. Do stycznia 2012 roku, 12 państw uznało NRS, w tym Libia, Francja oraz Stany Zjednoczone. Pod szyldem Narodowej Rady Syryjskiej działała Wolna Armia Syrii; jednak wiele grup bojowych funkcjonowało niezależnie od tego organu. W lutym 2012 roku NRS liczyła już około 270 członków.
Wewnętrzne Podziały i Problemy Opozycji
Mimo uzyskania uznania, NRS zmagała się z wewnętrznymi podziałami i różnorodnością interesów poszczególnych grup działających w ramach opozycji. Wkrótce po objęciu stanowiska przez Ghaljuna, pojawiły się napięcia związane z brakiem efektywności działania i rosnącymi konfliktami wewnętrznymi. Gdy jego pozycja stała się zagrożona, Ghaljun opowiedział się za dostawami broni dla Wolnej Armii Syrii. W maju 2012 roku podał się do dymisji, co było wynikiem rosnącego niezadowolenia ze strony lokalnych komitetów koordynacyjnych.
Nowe Kierownictwo i Reorganizacja
Po dymisji Ghaljuna na czoło NRS stanął Abdel Basset Sajda z Kurdyjskiej Rady Narodowej. Nowa kadencja przyniosła ze sobą kolejne wyzwania związane z różnicami etnic
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).