Wstęp

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Otroczu to obiekt sakralny o bogatej historii, który przeszedł przez wiele zmian i adaptacji w ciągu swojego istnienia. Położony w malowniczej miejscowości Otrocze, na Górce, kościół ten był świadkiem wielu wydarzeń religijnych oraz społecznych, które miały miejsce w regionie. Jako rzymskokatolicka świątynia, ma swoje korzenie w unickiej cerkwi, co nadaje jej szczególny charakter oraz znaczenie dla lokalnej społeczności. W artykule tym zostanie przedstawiona historia kościoła, jego architektura oraz rola, jaką odegrał w życiu mieszkańców Otrocza.

Historia budowy i przekształcenia

Budowa unickiej cerkwi w Otroczu rozpoczęła się w 1872 roku i zakończyła w 1874 roku. W momencie ukończenia, świątynia była już zlatynizowana, a lokalna parafia regularnie organizowała nabożeństwa w rycie łacińskim. Taki stan rzeczy sprzyjał integracji wiernych różnych obrządków. Niestety, rok po zakończeniu budowy cerkiew została przymusowo przekazana do eparchii chełmsko-warszawskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego z powodu likwidacji unickiej diecezji chełmskiej. Zmiana ta wywołała protesty ze strony duchownego, który jednak ostatecznie zdecydował się na konwersję, co było decyzją trudną i wymuszoną przez okoliczności.

Wierność unii

Mimo trudnych warunków, w Otroczu pozostała grupa wiernych, która zachowała lojalność wobec unickiego Kościoła. W cerkwi znajdowały się niektóre elementy dawnego wyposażenia, takie jak ikona Matki Bożej czy monstrancja, które były czczone przez katolików obu obrządków. Po pewnym czasie organy z cerkwi zostały sprzedane do innego kościoła, co świadczy o dalszym przesunięciu granic religijnych w regionie.

Przemiany w XX wieku

Rok 1905 przyniósł pewne zmiany w sytuacji religijnej mieszkańców Otrocza. Mimo wydania aktu tolerancyjnego większość mieszkańców pozostała przy prawosławiu. W 1915 roku wielu z nich opuściło wieś w obawie przed wojną, co doprowadziło do zamknięcia cerkwi. Po zakończeniu I wojny światowej sytuacja uległa zmianie – w 1919 roku obiekt został rewindykowany na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego. Inicjatywa ta była wynikiem działań byłych unitów oraz grupy prawosławnych powracających z bieżeństwa.

Polemikę o świątynię

W momencie rewindykacji pojawiły się kontrowersje dotyczące przyszłości świątyni. Grekokatolicy również starali się o przywrócenie swojej obecności w Otroczu, kierując pismo do biskupa lubelskiego z prośbą o posłanie kapłana tego obrządku. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na wysiłki sąsiednich parafii oraz wpływ lokalnej społeczności na dalsze losy kościoła. W ciągu kolejnych lat część wyposażenia świątyni została zwrócona prawosławnym, co pokazuje skomplikowane relacje między tymi dwoma wyznaniami.

Okres II wojny światowej i jego konsekwencje

Podczas II wojny światowej sytuacja religijna w Otroczu ponownie uległa zmianie

Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).