Henryk Świątkowski – życie i działalność

Henryk Świątkowski, urodzony 2 kwietnia 1896 roku w Dzierzążni, to postać o bogatej biografii, która na stałe wpisała się w historię Polski XX wieku. Prawnik, adwokat, a także nauczyciel akademicki, znacząco wpłynął na rozwój polskiego prawa wyznaniowego oraz rolnego. Jego kariera polityczna obejmowała m.in. pełnienie funkcji posła na Sejm II RP oraz ministra sprawiedliwości w Polsce Ludowej. Zmarł 22 marca 1970 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie szeroką spuściznę naukową i polityczną.

Dzieciństwo i młodość

Henryk Świątkowski był synem Leokadii Świątkowskiej, jego ojciec pozostał nieznany. W latach 1907-1915 uczęszczał do gimnazjum w Płońsku, gdzie wykazywał aktywność zarówno w nauce, jak i w organizacjach harcerskich. Jako uczeń brał udział w tajnych zajęciach samokształceniowych, co świadczy o jego zaangażowaniu w edukację i działalność społeczną. W 1915 roku rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie kształcił się w zakresie prawa i nauk politycznych.

W trakcie swojej edukacji Świątkowski nie tylko rozwijał swoje zainteresowania akademickie, ale także angażował się w działalność Polskiej Organizacji Wojskowej oraz w organizacje młodzieży akademickiej związane z Polskim Stronnictwem Ludowym „Wyzwolenie”. Jego życie osobiste również było bogate – od 1919 roku był żonaty z Jadwigą z Pyszkowskich, z którą doczekał się trzech córek: Henryki, Jadwigi i Zofii.

Działalność zawodowa przed II wojną światową

Po ukończeniu studiów Świątkowski rozpoczął pracę jako młodszy aplikant w Sądzie Okręgowym w Warszawie. W latach 1921-1922 zdobywał doświadczenie w różnych kancelariach adwokackich, a od 1925 do 1934 roku pracował jako adwokat w Zamościu. Specjalizował się w sprawach dotyczących ochrony prawnej małorolnych chłopów oraz drobnych dzierżawców gruntów rolnych. Jego działalność zawodowa była nierozerwalnie związana z aktywnością polityczną; bronił m.in. komunistów oskarżonych o uczestnictwo w powstaniu zamojskim.

Świątkowski był również zaangażowany w działalność Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), gdzie od 1923 roku zajmował różne stanowiska, a nawet zasiadał w Radzie Naczelnej partii. Uczestniczył także w Ruchu Wolnomyślicielskim, współzakładając Stowarzyszenie Obrony Wolności Sumienia oraz miesięcznik „Wolność Sumienia”. Działalność ta pokazuje jego zaangażowanie nie tylko w aspekty prawne, ale także społeczne i polityczne.

Okres II wojny światowej

Po wybuchu II wojny światowej Świątkowski pozostał w Warszawie, gdzie pracował jako radca prawny. Niestety, jego działalność została przerwana przez aresztowanie przez Gestapo w 1940 roku. Po kilku miesiącach spędzonych na Pawiaku został przewieziony do obozu Auschwitz-Birkenau. Po zwolnieniu wrócił do Warszawy, gdzie zmagał się z chorobą przez ponad półtora roku.

W 1943 roku zaczął uczyć prawa wyznaniowego w Wyższej Szkole Biblijnej Kościoła Metodystycznego. W miarę rozwoju sytuacji wojennej zaangażował się w konspiracyjną działalność w szeregach Robotniczej Partii Polskich Socjalistów (RPPS

Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).