Jan Bielański – Duchowny i Działacz Społeczny
Jan Bielański, urodzony w 1939 roku w Odrowążu, to postać, która na stałe wpisała się w historię Krakowa oraz Nowej Huty. Jako ksiądz katolicki archidiecezji krakowskiej oraz prałat, zasłynął nie tylko ze swojej działalności duszpasterskiej, ale także z aktywności społecznej, szczególnie w okresie stanu wojennego. Jego życie i praca odzwierciedlają zaangażowanie w pomoc potrzebującym oraz walkę o prawa człowieka.
Początki życia i posługi kapłańskiej
Jan Bielański dorastał w góralskiej rodzinie, gdzie fundamentami jego wychowania były wartości religijne i społeczna solidarność. W parafii św. Marii Magdaleny przyjął pierwsze sakramenty, co zapoczątkowało jego duchową drogę. Po ukończeniu studiów teologicznych, w 1963 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa krakowskiego Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II. To wydarzenie miało kluczowe znaczenie dla jego przyszłej kariery duchownej oraz społecznej.
Duchowa misja w Nowej Hucie
Bielański swoją posługę rozpoczął w różnych parafiach, takich jak Stryszawa, Zakopane czy Kraków. Jednak to Nowa Huta stała się miejscem, gdzie zrealizował swoje najważniejsze przedsięwzięcia. W latach 80. XX wieku rozpoczął budowę nowego kościoła między osiedlami Dywizjonu 303 a 2. Pułku Lotniczego. Kościół ten został poświęcony św. Bratu Albertowi i stał się centrum życia duchowego lokalnej społeczności. Jako pierwszy proboszcz tej parafii, Bielański pełnił swoją misję przez ponad dwadzieścia lat, aż do przejścia na emeryturę w 2005 roku.
Aktywność w czasie stanu wojennego
Czas stanu wojennego był dla Bielańskiego okresem szczególnego zaangażowania w pomoc działaczom opozycyjnym. W dniach 13-15 grudnia 1981 roku odprawiał msze oraz udzielał spowiedzi protestującym pracownikom Huty im. Lenina. Jego działania wykraczały poza sferę duchową; brał również udział w organizowaniu punktu informacyjnego przy parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski, który miał na celu zbieranie danych o represjach władz wobec opozycji.
Wsparcie dla osób potrzebujących
Jan Bielański zawsze wykazywał szczególną empatię wobec osób niepełnosprawnych i tych, którzy potrzebowali wsparcia. Oddał tymczasową kaplicę Fundacji im. Brata Alberta, umożliwiając prowadzenie zajęć terapeutycznych dla osób z niepełnosprawnościami intelektualnymi. Jego otwartość na różnorodne inicjatywy artystyczne również zasługuje na uwagę – wspierał twórców zrzeszonych w Nowohuckim Kole Przyjaciół Sztuk Wszelkich, co przyczyniło się do rozwoju kultury lokalnej.
Odznaczenia i uznanie społeczne
W ciągu swojej kariery Jan Bielański został wyróżniony wieloma odznaczeniami za swoją działalność duszpasterską oraz społeczną. W 2006 roku otrzymał Medal Świętego Brata Alberta, a rok później tytuł Nowohucianina Roku. Jego zaangażowanie w walkę o wolność i prawa człowieka zostało docenione poprzez przyznanie mu Krzyża Wolności i Solidarności w 2018 roku oraz Medalu Stulecia Odzyskanej Niepodległości w 2019 roku.
Zakończenie
Jan Bielański
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).